Posłowie Platformy Obywatelskiej Krzysztof Gadowski oraz Tomasz Nowak w swojej interpelacja numer 10639 (treść interpelacji można przeczytać poniżej) proponują rewolucyjne zmiany w systemie – ale to nie wsparcie, to groźny precedens

Interpelacja dotyczy wiązania wypłaty świadczeń rodzinnych z wykonaniem określonych zadań przez rodziny, w tym tych pełniących pieczę zastępczą. W skrócie: państwo chce stawiać warunki, by wypłacić dzieciom pieniądze z świadczenia 800 Plus.

Dlaczego uważamy, że to niebezpieczne
Uzależnienie świadczeń od „wykonania zadań” – brzmi jak uznaniowość, która może skutkować odbieraniem pieniędzy za błahostki.
Brak precyzyjnych definicji – co dokładnie oznaczają te zadania? Co jeśli rodzina nie zmieści się w urzędniczej wizji?
Ryzyko paternalizmu – państwo może teraz kontrolować nie tylko, czy, ale także jak rodzina wychowuje dzieci… Tym samym granice między wsparciem a nadzorem się rozmazują.

A JEDNYM Z TYCH „ZADAŃ” MA BYĆ OBOWIĄZEK SZCZEPIEŃ…
Warto w tym kontekście przypomnieć, że kalendarz szczepień w Polsce należy do najbardziej rozbudowanych w Europie.
Dzieci w pierwszych dwóch latach życia otrzymują nawet kilkanaście dawek szczepionek, często skojarzonych.

Czy rodzice mają jeszcze prawo do krytycznego namysłu i wyboru w sprawach zdrowotnych, czy będą karani finansowo za każdą wątpliwość?

Warto zadać pytanie: czy przy tak intensywnym schemacie szczepień ryzyko nie zaczyna przewyższać potencjalnych korzyści?

Rodziny muszą mieć prawo do refleksji, konsultacji i decyzji – bez groźby utraty wsparcia socjalnego.

A PRZECIEŻ JUŻ TERAZ RODZINY SĄ KARANE ZA ODMOWĘ SZCZEPIEŃ
W Polsce odmowa szczepienia dziecka kończy się często karą administracyjną nakładaną przez Sanepid, w trybie egzekucji administracyjnej.
Jeżeli więc wprowadzony zostanie nowy mechanizm, który dodatkowo odbierze rodzinie świadczenie 800+ za brak szczepienia, to oznacza to podwójne karanie za to samo.
A to jest niedopuszczalne w świetle polskiego porządku prawnego – taka konstrukcja narusza zasadę zakazu podwójnego karania (z łaciny „ne bis in idem”).

Co oznacza zasada „ne bis in idem”
To zakaz ponownego karania za ten sam czyn, który:
został już prawomocnie rozstrzygnięty (wyrokiem, decyzją),
dotyczy tej samej osoby,
dotyczy tej samej podstawy faktycznej i prawnej.

Podstawy prawne w Polsce:
Konstytucja RP, art. 2 – zasada demokratycznego państwa prawnego: „Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej.”
Z tej zasady wywodzi się również zakaz podwójnego karania, jako element rzetelnego postępowania i ochrony jednostki przed nadużyciem władzy.
Kodeks Wykroczeń, art. 10 §1: „Nie można wszcząć postępowania w sprawie o wykroczenie, jeżeli wcześniej zapadło już w tej sprawie prawomocne rozstrzygnięcie.”
Kodeks Postępowania Karnego, art. 17 §1 pkt 7: „Nie wszczyna się postępowania karnego, a wszczęte umarza, gdy postępowanie co do tego samego czynu tej samej osoby zostało prawomocnie zakończone.”
Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego – trybunał wielokrotnie podkreślał, że karanie administracyjne (na przykład przez Sanepid) nie może być dodatkowo powielane karą o innym charakterze – zwłaszcza jeśli funkcjonuje jako represja za to samo zachowanie.
Europejska Konwencja Praw Człowieka – protokół numer 7, art. 4: „Nikt nie może być ponownie sądzony ani ukarany w postępowaniu karnym w tej samej sprawie.”
Choć Konwencja mówi o „postępowaniu karnym”, Europejski Trybunał Praw Człowieka (ETPCz) wielokrotnie uznawał, że grzywny administracyjne o charakterze represyjnym również podpadają pod tę zasadę.

Wniosek praktyczny: jeżeli rodzic został ukarany grzywną przez Sanepid za odmowę szczepienia, a jednocześnie grozi mu utrata świadczenia 800+ za ten sam czyn, mamy do czynienia z niedopuszczalnym podwójnym karaniem. Taki mechanizm jest sprzeczny z Konstytucją, kodeksami postępowania i międzynarodowymi standardami ochrony praw człowieka.

Nasza ocena tego jest taka:
To nie jest pomoc – to przymus. Rodzina to nie kontrakt, by płacić, tylko system nadzoru i punktacji: zrobiłeś to dobrze – dostajesz pieniądze; nie – nie dostajesz.
To zamach na tożsamość rodziny. Nie zgadzamy się na model „rodziny 2.0”, w którym płaci się tylko za wykonywanie urzędowych zadań, a prawdziwe potrzeby dziecka schodzą na dalszy plan.
Mechanizm taki uderza w najbiedniejszych. Ci, którzy zmagają się na co dzień, będą najbardziej poszkodowani – każdy drobny problem może skutkować odebraniem świadczeń.

Fundacja Twoje VETO mówi STOP nadzorczej polityce finansowania
Domagamy się jasnych kryteriów i gwarancji, że świadczenia to prawo, nie nagroda.
Wzywamy do dialogu – ale prawdziwego, między rodzinami, ekspertami i urzędnikami.
Nie chcemy skonstruowanego strachu, który mówi: „Zrób to… albo dostaniesz mniej pieniędzy”.

Co dalej?
Wzywamy posłów i ministerstwo do przerwania prac nad tą propozycją.
Jeżeli chcesz z nami walczyć o prawo do godnego życia bez urzędowych ultimatum – dołącz do Fundacji Twoje VETO.
Udostępnij ten post i pomóż nam powiedzieć: „Rodzina to nie zadanie do odhaczenia!”

Autor tekstu: Adam Kania.

Link do interpelacji numer 10639: https://www.sejm.gov.pl/sejm10.nsf/InterpelacjaTresc.xsp?key=DJ8C4L

#ObronaRodziny #RodzinaWolnaOdPaternalizmu #TwojeVETO #AdamKania #STOPprzymusowi #PrawoDoDecyzji #NieDlaPodwójnegoKarania