Signal kontra Bruksela! Unijny projekt „Chat Control” to plan na inwigilację obywateli!

PODZIEL SIĘ INFORMACJĄ

Signal a perspektywa wycofania się z UE — co się dzieje?
🆘 W mediach pojawiły się doniesienia, że Signal może wycofać się z rynku Unii Europejskiej, jeśli nowe przepisy zmuszą go do rezygnacji z dotychczasowego podejścia do pełnego szyfrowania end-to-end i wymuszą mechanizmy umożliwiające dostęp do treści komunikacji.
🆘 W oficjalnych dokumentach projekt regulacji „Regulation to Prevent and Combat Child Sexual Abuse” (CSAR), znany potocznie jako „Chat Control”, zawiera propozycję obligowania dostawców komunikatorów do automatycznego skanowania treści wiadomości w celu wykrycia materiałów związanych z wykorzystywaniem seksualnym dzieci (CSAM) — również w treściach szyfrowanych (źródło 1).
🆘 Signal jasno zakreśla granicę: jeżeli regulacje wymuszą kompromis z szyfrowaniem lub ingerencje w prywatność użytkowników, aplikacja może zniknąć z rynku UE (źródło 1).

NA CZYM POLEGA PROJEKT „CHAT CONTROL” I JAKIE ZAGROŻENIA NIESIE?

Co zakłada projekt:
➡ Skanowanie przed szyfrowaniem (client-side scanning) — komunikatory mogłyby analizować treści (teksty, zdjęcia, linki) na urządzeniu użytkownika, przed zaszyfrowaniem i wysłaniem (źródło 2).
➡ Użytkownicy korzystający z szyfrowania end-to-end (jak Signal) zostaliby objęci obowiązkiem wdrożenia takiego skanowania (źródło 3).
➡ Wyjątki — systemy komunikacji państwowej i wojskowej mogą być zwolnione z tych wymogów (źródło 4).
➡ Obowiązek zgłaszania wykrytego materiału do odpowiednich organów (źródło 5).

Krytyczne zagrożenia i kontrowersje!

Osłabienie szyfrowania i luki bezpieczeństwa – wymuszenie skanowania treści może wymagać „tylnych drzwi” lub osłabienia mechanizmów szyfrowania — co otwiera przestrzeń dla ataków, wycieków lub nadużyć (źródło 3).
Błędy i fałszywe alarmy – automatyczne algorytmy wykrywania treści (np. obrazów lub linków) mogą generować błędne trafienia i „fałszywe alarmy”, co skutkowałoby nieuzasadnionym zgłoszeniem niewinnych treści (źródło 3).
Masowa inwigilacja komunikacji prywatnej – jeśli system skanowania będzie powszechny, możliwe staje się stałe monitorowanie ogromnych ilości komunikacji. Tego typu mechanizm może być nadużywany — zarówno przez błędy systemu, jak i przez dostęp państwowy (źródło 2).
Sprzeczność z prawami podstawowymi – krytycy wskazują, że projekt może naruszać artykuły 7 i 8 Karty praw podstawowych UE to jest prawo do życia prywatnego i ochrona danych osobowych (źródło 1).
Nierówność i wyjątki dla państw – fakt, że systemy państwowe mają być wyłączone z zakresu skanowania, budzi podejrzenia o uprzywilejowanie aparatu władzy i brak równych zasad (źródło 4).
Wpływ na konkurencję i gospodarkę cyfrową – wdrożenie takiego obowiązku może obciążyć dostawców komunikatorów, zwłaszcza mniejszych, oraz osłabić konkurencję i innowacje w sferze prywatności cyfrowej (źródło 6).

LINIE KRYTYKI I ARGUMENTY OBROŃCÓW.

❎ Wielu komentatorów określa projekt mianem „drogi do państwa nadzorczego” z angielskiego „surveillance state” (źródło 7).
❎ Eksperci ostrzegają, że system może być podatny na nadużycia i błędy techniczne (źródło 3).
✅ Jednocześnie zwolennicy regulacji podkreślają konieczność ochrony dzieci i walki z rozpowszechnianiem materiałów CSAM, argumentując, że szyfrowanie utrudnia skuteczne ściganie przestępstw online (źródło 8).
❎ Firmy takie jak Signal, jak również społeczności kryptograficzne, argumentują, że lepsze są metody prewencyjne, zgłaszane mechanizmy zgłoszeniowe, edukacja i współpraca niż masowa ingerencja w komunikację prywatną (źródło 2). Signal już przy wcześniejszych iteracjach projektu zaznaczał, że nie zaakceptuje kompromisu, który zniweczy bezpieczeństwo komunikatora. (źródło 9).

🇵🇱 Główne punkty stanowiska Polski – ZA a nawet PRZECIW!

Sprzeciw wobec obowiązkowego skanowania komunikatorów w obecnej formie – Polska jest jednym z krajów deklarujących sprzeciw wobec obecnej wersji regulacji „Chat Control”, zwłaszcza w zakresie obowiązkowego skanowania treści komunikacji zaszyfrowanej. W wielu doniesieniach Polska figuruje jako jeden z sześciu krajów jawnie sprzeciwiających się propozycji w jej obecnym kształcie (źródło 10).
Propozycja kompromisu: skanowanie dobrowolne (voluntary scanning) – jedna z inicjatyw z polskiej strony to zmiana podejścia od obligatoryjnego skanowania w kierunku rozwiązania dobrowolnego, gdzie to dostawca decyduje, czy skanować treści (źródło 11). Polska podczas sprawowania prezydencji Rady UE próbowała wypromować ten kompromis jako „bardziej umiarkowaną” alternatywę do obligatoryjnego skanowania (źródło 12).
Krytyka projektu z powodu naruszania prywatności i zagrożenia względem praw podstawowych – rząd polski, lub przynajmniej jego przedstawiciele, podnoszą argumenty, że obecna propozycja nadmiernie ingeruje w prywatność użytkowników i może osłabić szyfrowanie komunikatorów (źródło 12). Polska obawia się, że system obowiązkowego skanowania może prowadzić do masowej inwigilacji, naruszać wolności obywatelskie i prawo do komunikacji prywatnej (źródło 13).
Historyczne głosy i działania konsultacyjne – w grudniu 2023 roku pewne wersje „Chat Control 1.0” były konsultowane przez Ministerstwo Cyfryzacji — według jednego źródła Polska uczestniczyła w konsultacjach i wówczas poparcie dla projektu miało się pojawić, choć były to konsultacje nieobowiązkowe (źródło 14). Jednak to poparcie konsultacyjne wydaje się być ograniczone i kontrowersyjne w kontekście dalszych wersji regulacji, które znacznie rozszerzają obowiązki i ingerencję w prywatność (źródło 15).

🇪🇺 Stan procesu legislacyjnego w Unii Europejskiej i opór społeczny!

Głosowania i stanowiska państw członkowskich – w dniu 12 września 2025 roku wiele państw miało określić swoje stanowisko wobec projektu (źródło 10). Niemcy, które wcześniej opowiadały się za sprzeciwem, cofnęły się do pozycji „niezdecydowanej” (źródło 16). Kilka krajów, między innymi Belgia, Czechy przeszło w opozycję (źródło 17).
Presja społeczna i ekspercka – ponad 500 naukowców i kryptografów z 34 krajów podpisało list otwarty wzywający państwa UE do odrzucenia regulacji w obecnym kształcie (źródło 18). Organizacje praw obywatelskich, jak EFF (Electronic Frontier Foundation), EDRi, Fight Chat Control walczą o zatrzymanie regulacji (źródło 2).
Rola Parlamentu Europejskiego – jeśli propozycja przejdzie przez Radę UE, kluczowe znaczenie ma negocjacja trójstronna (trilogi): Parlament może spróbować utrzymać lub zreinterpretować zapisy dotyczące szyfrowania i skanowania (źródło 4).

Czy „orwellowska wizja” staje się realna?
⛔️ Tytuł tego akapitu („Orwell”) nie jest absolutnie przesadzony — wiele głosów w debacie wskazuje, że masowe skanowanie prywatnej komunikacji może przerodzić się w mechanizm inwigilacyjny, szczególnie jeśli nie będą istnieć skuteczne zabezpieczenia i nadzór prawny.
⛔️ Jednak należy też być ostrożnym: obecnie projekt nie jest jeszcze przyjęty, a jego treść może ulec zmianom na etapie negocjacji (źródło 19).
⛔️ Signal w relacji do tych wydarzeń pełni rolę symbolicznego oporu: jego zapowiedź wycofania się z UE ma charakter ostrzegawczy. Signal pokazuje, że technologiczne platformy prywatności mogą być zmuszone do wyboru między zgodą na ograniczanie zabezpieczeń a rezygnacją z rynku UE.

Co możesz zrobić?
🫵 Monitoruj decyzje UE – kluczowe daty to głosowanie w Radzie UE oraz negocjacje trilogu.
🫵 Rozważ wsparcie inicjatyw obywatelskich – kampanie takie jak Fight Chat Control umożliwiają kontakt z posłami do PE czy ministrami – strona kampanii: https://fightchatcontrol.eu/.
🫵 Wspieraj edukację i alternatywne rozwiązania – zamiast ślepego zaufania technologii, warto propagować świadomość bezpieczeństwa cyfrowego, prywatności i legalnych narzędzi ochrony dzieci.
🫵 Bądź świadom kompromisów technologicznych – korzystaj z komunikatorów, które otwarcie deklarują zasady ochrony prywatności i stoją na straży silnego szyfrowania. Takim komunikatorem niewątpliwie jest Signal.
🫵 Uważaj na narrację „robimy to dla bezpieczeństwa” – historia pokazuje, że przepisy „dla dobra ogółu” łatwo mogą być wykorzystywane przeciwko obywatelom.

🤔 Podsumowując temat, śmiało można zacytować słowa Benjamina Franklina, jednego z ojców założycieli Stanów Zjednoczonych – sformułowanie to pojawiło się w 1755 roku w liście zatytułowanym „Reply to the Governor” (odpowiedź legislatury Pensylwanii dla gubernatora kolonii):

„Ci, którzy gotowi są poświęcić istotną wolność, aby kupić sobie odrobinę tymczasowego bezpieczeństwa, nie zasługują ani na wolność, ani na bezpieczeństwo.”

Oryginalny cytat: